Sonata Samotności
Zahipnotyzowana
Księżycową Sonatą Beethovena
wtulam się w Samotność
Wiecznie naiwna
szukam w ciemności
ciepłej dłoni nieznajomego
Jednak jak zawsze
znajduję jedynie
znienawidzoną ciszę
Ewelina
Duda
Super piękny wiersz,jak zawsze pełen emocji .
OdpowiedzUsuńWspaniale opisałaś kobietę po stracie ukochanego przepełnioną bólem i samotnością, która w pewien sposób nie potrafi pogodzić się z tą sytuacją pragnie być kochana ...
Tylko sztuka i sztuka potrafi dać nam pełnię przeżyć wewnętrznych.Super.
OdpowiedzUsuń