„***”
Wczoraj było Nasze
Dziś bezszelestnie wracam
do domu
przepełnionego tęsknotą
Na pozór pogodzona
wciąż trzymam przy łóżku
Twoje
już wyblakłe zdjęcie
Byłeś przystanią
której nazwa
miała zostać wyryta
na dłoni
Byłeś przystanią
która znikając w czerni
pozostawiła za sobą jedynie
tykający zegar
Nie potrafię zacząć
od nowa
Ewelina Duda
Super wiersz mówiący o tęsknocie za ukochaną osobą,która odeszła.Dzięki takiej pięknej tęsknocie żałoba pomaga nam do przejścia w nowe życie i relacje.
OdpowiedzUsuńNiesamowote emocje w ascetycznych sľowach,pojawiľ się rytm potêgujący odbiór(powtórzenie)-bardzo Ci zależy na właściwym przekazie...Świetnie,dojrzale.
OdpowiedzUsuńPrzepiękny,bardzo dojrzały wiersz ,cudownie opisałaś tęsknotę za drugim człowiekiem którego już z nami nie ma.
OdpowiedzUsuń