(Nowy wiersz)
„14”
Echo zamglonego szczytu
Wzywa mój niecierpliwy entuzjazm
Ku upragnionej metamorfozie
Odkrywam w sobie
Czarną perłę podróżnika
Uplecioną z kwiatu wiśni
Otulonego rosą złotej godziny
Wyrywam się z świata
Zadurzonego w kłamstwie magazynów
By dotrzeć do polskich gór
Trzymających dla mnie
Przeznaczenie pastelowej starości
Idąc rozświetlonymi alejkami
Pragnę pomóc pokoleniu końca
Zatajającego w oczach
Huragan wyszczerzonej chciwości
Wiele razy błagałam Cię
O poczucie bliskości
Leżąc na środku głuchego pokoju
Wśród przerażających myśli
Jednak teraz
Dziękuję Ci
Za wskazanie prawdy w Nim
Wzlatującej ponad
Presję szarego tłumu
-Lily Rose
(Stary wiersz)
„Po co?”
Po co nam żyć
Jeśli nie możemy przeżyć tego życia?
Po co śnić
Jeśli z życia zostanie tylko chwila?
Po to
By móc chodzić po szczytach
By ten świat nas nie ograniczał
Powiedz o jedno „Kocham Cię” za dużo
Zrób wszystko dziś bo nie nadejdzie jutro
Gdy kropla deszczu spada na ziemię
A po ziemi rozpływa się ludzkie cierpienie
Ty nie zauważasz tego idziesz dalej
Bo chcesz zapomnieć o świecie bez zalet
I choć na wszechświat jesteś za mały
To twoje życie jest warte każdej chwały
-Lily Rose
Tylko On jest prawdą i do tej prawdy trzeba dążyć.Super wiersz.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy wiersz ,bardzo trafny w sensie iż przeżywamy okres Adwentu. Próbujemy dokonać zmian w swoim życiu,dokonujemy pewnych postanowień mimo ciągłej gonitwy zatrzymujemy się na chwilę,co ważne myślę że najważniejsze że postrzegamy w tym wszystkim "SAMEGO BOGA KTÓRY JEST PRAWDĄ I ŻYCIEM".
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń