(Nowy wiersz)
„Paraliż”
Złoty pył promieni
Odbija się w moich oczach
Trzymając w pamięci
Szczęście leniwych poranków
Tylko we dwoje
Ciepłe barwy zachodu
Porywają mnie
Coraz bliżej
Wspomnienia Twoich ust
Srebrna przysięga
Pozornie zbyt młodych serc
Maluje się w połysku
Jedynych pierścieni
Nocą szukam po omacku
Twojego ciała
Gubiąc się
W czerni żałobnej pościeli
Zdjęcie przypominające świat
Stworzony przez Ciebie
Specjalnie dla mnie
Bez przerwy upada na ziemie
Dręczy mnie paraliż
Gdy jestem pewna gotowości
By wykrzyczeć ciszy
Kłamstwa wszystkich kondolencji
Zabiłeś mnie
Odchodząc w paru deskach
Po nieprzewidzianych sekundach
Zmieniających Nas
W marny żart
-Lily Rose
(Stary wiersz)
„Dopóki jesteś”
Dopóki jesteś
Dopóki twe serce bije
Wiedz
Że tu jestem
Dla mnie nigdy nie przeminiesz
Na jutro nie starczy nam czasu
Skończy się chęć do walki
Lecz gdy już odejdziesz
Ukradniesz mej duszy kawałki
Nie będzie w mym sercu muzyki
Nie będzie już żadnej pasji
Zostanę sama do chwili
Aż połączą się nasze bajki
-Lily Rose
Niezwykle poruszające... kłamstwa wszystkich kondolencji...tak, nawet jeżeli są szczere to nic nie znaczą dla osoby która straciła bliskiego.
OdpowiedzUsuńOdchodząc w paru deskach... taka chęć przywyknięcia do śmierci i potraktowania jej jako coś normalnego. Smutne ale prawdziwe. Pozdrawiam i zapraszam do zapoznania się z moją twórczością.
Świetnie opisałaś ból po utracie bliskiej osoby,szczególnie gdy zostajesz sam z nieszczerymi"przyjaciółmi".
OdpowiedzUsuńBardzo dobry i ujmujący wiersz ,nowy temat ...ciekawy.
OdpowiedzUsuńUtrata bliskiej osoby jest strasznym i traumatycznym przeżyciem ,nikt nie jest wstanie tego zmienić ,zwłaszcza gdy wokół nas są osoby które za wszelka cenę udają jakimi są dobrymi przyjaciółmi.Tylko irytują swą obecnością...Super.