"Intruz"/"Szept"

(Nowy wiersz)

„Intruz”

Gniję na dnie

Zapleśniałej jaskini

Skrywającej nieudane próby odejścia

Śniącego o wyzwoleniu

Spod brutalnych węzłów zakochania

Torturujesz mnie

Parzącym zbliżeniem

Gotowym oddać bezcenność

Za marną sekundę cierpienia

Wyczuwając intruza w myślach

Robię z siebie głupca

Nie widzącego śmiertelnych błędów

Popełnionych w zapatrzeniu

Na zniewalający błysk różowej szminki

Obrażony zegar

Nie pozwala uciec

Z czarnego szlaku uczuć

Rozszarpujących niedokończone szwy

Straż stojąca przy bramie

Prowadzącej do sterylnej sfery

Upada pod ciosem

Twojego dotyku

Wprowadzasz do moich żył zakażenie

Boleśnie przechadzające się aortą

Celując w epicentrum potrzeb

Uparcie czekających na kolejny ruch

                                            -Lily Rose

(Stary wiersz)

„Szept”

Jak gwiazdy na niebie

Błądzimy w nicości

Coś się zaczyna

Coś się kończy

Jak my z datą ważności

I choć nie odchodzimy jak supernowa

Po naszej śmierci żyjemy

Nasze myśli przeszywa

Cichy szept miłości

I choć śmierć próbuje rozłączyć

Miłość nie ma sobie mocnych

                                     -Lily Rose