„Wybaczenie”
Komponując relację w wymówkach
W tańcu z zimnym powiewem
Ukradkiem zakładasz barwną maskę
Rzucając moją harmonią o ścianę
Tortury stają się żądzą
Ruina adoptowała moje
życie
Zwalniając ostatnie krzty ekspresji
W pożądaniu „Kocham Cię”
Oddaję Ci bezcenność
Kolejne doby kręcą się wokół Twoich gestów
Szukając odpowiedzi zatroskanej Ciszy
Będąc wciąż z tyłu maratonu
Nie zatrzymam Cię w krajobrazach
Które nieświadomie omijasz
Ślepo dążąc ku zakłamanym szczytom
Zatracasz w Sobie zwykłego człowieka
Urodzonego z wadami w nieskończonej miłości
Bezskutecznie szukasz ideału
Będącego w rodzinnej świątyni
Tuż za rogiem ukochanego biura
Piszę listy w cudach do Ciebie
Błagając o drgnięcie z Twojej strony
Wyrzucając mnie do kosza
Chcę zapomnieć o wszystkim w wybaczeniu
-Lily Rose
Jak zwykle piękny wiersz !Twoje wiersze skrywają tyle emocji ,czytając je relaksują mnie są fantastyczne ,ogromny talent posiadasz.jeśli dobrze odebrałam treść wiersza którą chciałaś przekazać to sprowadza się ku miłości dwóch osób z których ta jedna posiada wiele twarzy,zakochana dziewczyna wciąż doszukuje się tej prawdziwej jedynej ,zapisuje wszystkie gesty słowa w pamięci jak w pamiętniku do którego powraca chcąc się doszukać odpowiedzi na wiele pytań .Kocha mimo wszystko bezgranicznie ,wybacza wiele .CUDNIE!!!!
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńBardzo pięknie piszesz o miłosierdziu i przebaczaniu.To jest w życiu najważniejsze, człowiek nie jest idealny,ma wady,które nie raz trzeba wybaczyć.
OdpowiedzUsuń