„Anioł”
Wszystko z niczym
W antagonistycznym wymiarze zagubione
Wraz z zawziętym szukaniem
Po drodze gubi bezcenność
Plącząc się miedzy ścieżkami
W poszukiwaniu kadupula
Chwila odpoczynku
Docenia luksus prostoty
Który głosem dzieciństwa
Namawia do nieskończonej zabawy
Receptory szalejące w liniach papilarnych
Posiadają bliskość Twojej twarzy
Stając się najkruchszym motylem
Z uwagą próbuję unieść Cię
Ponad wyniszczone trzęsienia Ziemi
Będąc moim Aniołem
Karmisz otuchą najważniejsze słowa
Biegnąc bezwstydnie omijam
Chwiejącą się na prostej drodze obojętność
Beztrosko odgarniasz z moimi włosami zamieszanie
By w zamian
W utuleniu oddać
Błogość rozepchanego w uczuciu wnętrza
- Lily Rose
Ten wiersz napełnia mnie pięknymi uczuciami
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńNiesamowity.W tym wierszu pokazałaś nowe podejście do tematu nieuchwytnych myśli zakochanych w sobie ludzi.
OdpowiedzUsuńI tym razem zaskakujesz swoim talentem i profesjonalnością. Wiersz ten daje do myślenia ..sprawiłaś że trochę musiałam pogłówkować.Pokazałaś jakie skrywamy myśli i emocje gdy mamy zakochanych w sobie ludzi.
OdpowiedzUsuńW tym stanie rzeczy jesteśmy gotowi zrobić dosłownie wszystko,nawet rzeczy niewyobrażalne do zdobycia.
Super...fajnie że jesteś otwarta na nowe tematy !